اندیشه تازه ؛ در سال‌های نه‌چندان دور، استان گیلان یکی از قطب‌های ورزش کشور در رشته‌های انفرادی مانند کشتی، بوکس، کاراته، تکواندو و سایر هنرهای رزمی محسوب می‌شد؛ افتخارات فراوان، نام‌آوران بزرگ، و حضور چشمگیر ورزشکاران گیلانی بر سکوهای قهرمانی ملی و بین‌المللی، گواهی بر این ادعاست. اما امروز، با نگاهی دقیق‌تر به وضعیت فعلی ورزش استان، به‌ویژه در حوزه مدیریت هیئت‌ها، شاهد روندی نگران‌کننده هستیم که در صورت تداوم، می‌تواند آینده ورزش گیلان را به چالش جدی بکشاند.
انتصابات بر مبنای روابط، به‌جای شایستگی، دردی مزمن است که دامن‌گیر بسیاری از ساختارهای ورزشی شده است. این رویه، به‌جای آن‌که بستری برای رشد مربیان دلسوز و متخصص فراهم کند، انگیزه را در دل نیروهای کارآمد می‌خشکاند و آنان را از مسیر رشد و توسعه بازمی‌دارد. در شرایطی که کشور بیش از هر زمان دیگر به نیروی انسانی شایسته، متعهد و با دانش در عرصه ورزش نیاز دارد، عدم توجه به شایسته‌سالاری، ضربه‌ای سنگین به بدنه ورزش قهرمانی وارد می‌کند.
هیئت‌های ورزشی، به عنوان بازوان اجرایی و تخصصی مدیریت ورزشی استان‌ها، نقش بسزایی در کشف و پرورش استعدادهای ورزشی دارند. اما زمانی که مدیریت این هیئت‌ها به افراد غیرمتخصص و صرفاً به واسطه ارتباطات و مصلحت‌اندیشی‌های خارج از دایره تخصصی واگذار می‌شود، نمی‌توان انتظار خروجی مثبت داشت. مسیر قهرمانی نه با شعار، بلکه با برنامه‌ریزی دقیق، شناخت استعدادها، پرورش مربیان خبره و ایجاد ساختاری هدفمند هموار می‌شود.
اگر امروز شاهد کاهش درخشش ورزشکاران گیلانی در میادین بزرگ هستیم، یکی از دلایل اصلی آن را باید در ساختار مدیریتی و نحوه انتخاب افراد در رأس هیئت‌ها جست‌وجو کرد. این هشدار نه از سر نقد صرف، بلکه از سر دلسوزی و دغدغه‌مندی برای آینده نسل ورزشکاران استان است.
امید است که مسئولان ورزشی استان و کشور، با نگاهی آینده‌نگر و فارغ از فشارهای بیرونی، به شایسته‌سالاری در تمامی سطوح بازگردند و مسیر توسعه واقعی ورزش را از دل تخصص و تجربه استخراج کنند، نه از دل روابط و سفارش‌ها.
یادداشتی از محمد باقری
کارشناس ورزشی
ثبت دیدگاه