به گزارش اندیشه تازه؛ نمی شود درب های هم افزایی را ببندید و انتظار موفقیت داشته باشید، سپیدرود با درب های بسته ی تعامل، به جایی نمی رسد، اگر از ظرفیت شخصیت ها استفاده نکنید در این شرایط بسیار نامساعد، غرق می شوید، انتظار می رفت که با انتخاب امید هرندی که یک برند برای رشت محسوب می شود، توسعه ی هم افزایی ها گسترش یابد و از ظرفیت افراد بهره مند شویم.
مدیریت موقعیت پیچیده سپیدرود هم اکنون نیازمند تعامل و رایزنی است و این مدل مدیریت سپیدرود خردمندانه نیست و قطعاً آسیب های جدی در راه است، بلند نظری، تفکر کار تیمی، تضارب آراء، هم افزایی، مشارکت، ایجاد ظرفیت های جدید، تامین منابع مالی و انسانی با راهکارهای مدرن و دیپلماتیک، چاره درد این روزهای سپیدرود است، رسانه سپیدرود در سکوت و محاق خاموشی است، با انتشار چند تصویر از تمرینات و مسابقات، این رسانه مظلوم، محروم تر از پیش خواهد بود، این دردناک است، درب های باشگاه را بسته اید و درخواست کمک می کنید، در شرایطی که میتوان با پروژه های فوری سپیدرود را نجات داد.
امیدواریم افراد با هوش در مجموعه سپیدرود عاقلانه تصمیم بگیرند و قبل از اینکه دیرتر شود و ضعیف ترین عملکرد ادوار مدیریتی سپیدرود رقم بخورد، چاره ای اندیشیده شود، هم اکنون سپیدرود با دو باخت پی در پی در قعر جدول مسابقات قرار دارد و از همین ابتدایی ترین روزها خطر سقوط را بالای سرش حس می کند، در علم مدیریت تاکید می شود وقتی در شرایط اورژانسی قرار می گیرید سعی کنید شناور مدیریت کنید، وقتی تنها ابزار ما چکش باشد با هر چیز مثل میخ رفتار می کنیم و اما در مهندسی مدیریت گفته می شود، کار با کیفیت از انسان با کیفیت رخ می دهد، یکی از نشانه کیفیت آراستگی است، آراستگی در تصمیم گیری ها، آراستگی در رفتار و موقعیت شناسی، بی تردید هم اکنون این هوشیاری در بین مدیران سپیدرود وجود دارد و شاید فقط ابزار های روی میزشان را دقیق نگاه نمی کنند.
سپیدرود یک تاریخ گسترده است و فریادهای خاموش بسیاری پشت آن پنهان است، یک آتشفشان خفته، این گرد و خاک فراموشی و خاموشی نیاز به رسانه و صدا دارد، صدایی دیپلماتیک، اهل رایزنی و تعامل، انسداد راه های ارتباطی و تشدید ایزولاسیون فضای مدیریتی سپیدرود کار را هر روز سخت تر خواهد کرد.
یادداشت سردبیر – دکتر امیر محمدپور تسیه
ثبت دیدگاه