در میان مشاغل سخت، مربیگری سازمان آموزش و فنی و حرفه ای را می توان هم ردیف پرستاری قرار داد، مربیگری در سازمان آموزش فنی و حرفه ای کاری سخت، طاقت فرسا، بدون تعطیلی، مداوم و تخصصی است، مربیان با کمبود مواد اولیه و حقوق ناچیز با نوجوانان و جوانان و میانسال و بازنشستگان و در شقوق مختلف همانند کمپ ترک اعتیاد، زندان، پادگان، افراد معلول، کودکان کار، خانواده های بی سرپرست، روستاهای کمتر برخوردار و … در حال خدمات رسانی هستند تا همه توانایی ایجاد اشتغال و درآمد داشته باشند.
دریافت حقوق ۲۰ میلیون و کار طاقت فرسا سبب شده عده زیادی از مربیان آموزش فنی و حرفه ای همانند پرستاران، مهاجرت از کشور را انتخاب کنند،.
سالهاست این قشر زحمت کش دنبال یک حق واقعی یعنی فوق العاده خاص هستند که دولت زیر بار آن نمی رود، حقیقتا این شغل به دلیل اینکه نیاز به مهارت خاص دارد، در محاق خاموشی و فراموشی است و بی توجهی به درآمد و حقوق مربیان آموزشی فنی و حرفه ای ناگهان بدنه آموزشی کشور را خالی خواهد کرد و آسیب های جدی به کشور خواهد زد، اشتغال نیاز قطعی جامعه است.
نیاز جامعه به رشته جوشکاری، برق صنعتی، صنعت چوب و کاغذ، تصفیه آب و پساب، تعمیرات خودروهای ایرانی و خارجی، شیلات، تولید قارچ، پرورش گلخانه ای، مهارت های پیشرفته IT, صنایع غذایی، خیاطی و قالی بافی، عمران و معماری، ذوب فلز، تعمیرات لوازم خانگی و پکیج و کولر و هزاران رشته دیگر از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
کار آموزش بسیار دشوار است و مربیان در این سازمان در دو شیفت طولانی با حقوق ۲۰ میلیونی در حال مستعمل شدن هستند، ادامه این روند و مهاجرت مربیان آموزش فنی و حرفه ای وضعیت جامعه را در شرایطی ناپایدار قرار خواهد داد و سرمایه های انسانی کشور را نابود خواهد کرد.
ثبت دیدگاه