به گزارش پایگاه خبری اندیشه روز ؛ در تقویم رسمی ایران روز زن مصادف است با روز میلاد دخت نبی اکرم(ص) و سپندارمذگان و ۸ مارس هم مورد توجه قرار گرفته اما آیا وجود این مناسبت ها توانسته راهگشای حل مشکلات جامعه زنان کشور باشد؟
با این سوال رفتیم سراغ پریسا پرشاد، فعال حقوق زنان
اگر چه مناسبت ها بهانه ای است برای یاداوری ها اما کوشش های ما در این چند سال با روزی برای زن بوده نه روزی به نام زن.
وی با این مقدمه خاطرنشان کرد: در این روز مسئولین عموما از مشکلات حوزه زنان سخنرانی می کنند که مشخص است با آسیب های این بخش از جامعه کاملا آشنا هستند، اما متاسفانه فقط در طرح صورت مسئله متوقف شدیم و راهکار و پشتکاری قاطع برای کم کردن آسیب هایی که متوجه جامعه زنان است، وجود ندارد و هنوز تبعیض و تضییع حقوق زنان در سیستم اداری، خانواده و جامعه به اشکال متنوع و متعدد وجود دارد.
وی افزود: ارتقای سطح کیفی زندگی زنان باید مهمترین دغدغه سیاست گزاران باشد، چرا که هرچقدر سطح کیفی زندگی زنان بالاتر برود، سطح امید به آینده و اعتماد به نفسشان بیشتر شود این چرخه امید از زن به خانواده و از خانواده به جامعه و مجدد به خود زن بازمی گردد و نتیجه آن احساس امنیت روانی در جامعه است.
پریسا پرشاد افزود: متاسفانه عرف و سنت در بیشتر جوامع و قومیت های ایران از قانون پیشی گرفته و از سنت هایی که گاهی ضد انسانی و تبعیض آمیز هم هست اگر با وضع قوانین محکم و داشتن الزام اجرایی زنان را از ورطه عرف و سنت های غلط نجات ندهیم آسیب های اجتماعی در زمانی که ارتباطات با جهان به شکل گسترده ای است، دامن همگی ما را خواهد گرفت.
این فعال حقوق زنان درباره این پرسش که در جایی عنوان کردید اگر قدرت مدیریت داشتید قطعا مجموعه ای را زنانه اداره می کردید، به عقیده شما این تفکیک جنسیتی نوعی تبعیض نیست؟ عنوان کرد: اگر تفکیک جنسیتی انتخاب زنان باشد و عدالت اجتماعی و قدرت انتخاب از زنان سلب نشود می تواند به عنوان یک فرصت برای توسعه مشارکت زنان از آن بهره برد.
من به شخصه معتقدم در یک محیط همکاری زنان علاوه بر اینکه حواشی کمتری وجود دارد، همگرایی،همدلی و همبستگی بیشتری نیز دیده میشود.
زنان اگرچه فرصت اثبات توانایی هایشان اندک است اما در همان حداقل ها اثبات کرده اند برای کارشان هم مادری می کنند و مسئولیتشان مانند فرزندشان برایشان اهمیت دارد.
پرشاد درخصوص اینکه ساعات کاری زنان باید متناسب با شرایط مادری آنها باشد گفت: من همیشه با تبعیضات مثبت در حوزه زنان تا زمانی که شرایط برابری ایجاد شود موافقم اما این تبعیضات نباید به گونه ای باشد که سیستم اداری از دادن مسئولیت به زنان بترسد.
اگر ما ساعت کاری زنان را دچار تغییراتی کنیم که به امور کودکان خود برسند شاید به ظاهر عمل شایسته ای باشد اما این صرفا صورت قضیه است و آسیب هایی که در پشت این قضیه مستتر است را نمی بینیم.
اگر زنی به علت داشتن فرزند به صورت معمول و دائمی دیر در محل خدمت خود حاضر شود، زود برود، هرگز فرصت رشد در سیستم اداری نخواهد یافت حتی در پیشرفته ترین کشورهای جهان، چرا که انضباط و صرف وقت مهمترین عامل در یک سیستم است.
هیچ مدیری این ریسک را نمی پذیرد که با فردی کار کند که ساعات کاری وی دستخوش مسائل خانوادگی است حتی در کشورهای توسعه یافته. ما شاید با طرح چنین برنامه هایی در کوتاه مدت بتوانیم برای زنان امتیازاتی بگیریم اما در میان مدت با شیب ملایمی زنان را از چرخه اداری و یک سیستم مولد خارج می کنیم.
البته که مدیر یک کارمندمادر در شرایط خاص مثلا بیماری فرزند یا توجه به مدرسه او باید با ملاحظاتی با وی رفتار کند اما این نباید به صورت یک سنت باشد چون حامیان این گونه مباحث متوجه عواقب طرح چنین مسائلی نیستند و فقط حال حاضر را می بینند.
این فعال حقوق زنان درخصوص پرسشی درمورد مسائلی چون حجاب اجباری، کودک همسری و ورزش زنان گفت: به عقیده من فعالین حقوق زنان نباید وارد فضای این مطالبات شوند و دنبال اسیب های مهم زنان شوند، طرح مسئله حجاب یا حضور زنان در ورزشگاه ها یا انجام برخی از رشته های ورزشی کشاندن مطالبات زنان از حوزه های بسیار مهمتر که تمامی جامعه یا درصد بسیار بالایی از جامعه با آن سر وکار دارند به حداقل هاست.
نمی گویم علاقه مندی های زنان و ورزش زنان نباید مورد توجه قرار گیرد اما پرداختن به این موضوعات که عمومیت ندارد و یا مسئله حجاب که حاکمیت تاب آوری آن را ابدا ندارد کشاندن مطالبات زنان به مسیری پرچالش،بدون دستاورد و انحرافی است که ما را از مسائل مهم حوزه زنان مانند خلاهای قانونی ، تبعیض های جنسیتی در سیستم اداری و جامعه و عدم ایجاد فرصت برابر در جامعه منحرف میکند.
اما درخصوص کودک همسری به شدت باید درخصوص این موضع به نقد و بررسی پرداخت،آسیب های این مسئله و آسیب هایی که زمینه ساز هستند برای انجام کودک همسری را باید بررسی کرد و از تجاوز به جسم و روح کودکان زیر سن قانونی پیشگیری کرد.
توجه داشته باشید در بسیاری از خانواده های مذهبی هم با وجودیکه دختران از سنین کم برای بسیاری از مسائل جنسی و جنسیتی آموزش می بینند تا مرزهای اخلاقی در ذهن آنها نهادینه شود هم به ندرت کودک همسری دیده میشود.
فراوانی این آمار در خانواده های آسیب پذیر، قوم گرایی و سنتی هاست نه مذهبی ها،متاسفانه برخی با پررنگ کردن سنت ها دین را لکه دار می کنند و اشتباهات حوزه زنان را به پای دین می نویسند.
پریسا پرشاد درباره اینکه اما نگاه اسلام به چند همسری مثبت است تاکید کرد: اولا استناد ما به آیاتی ست که در شرایط آن زمان شبه جزیره عربستان آن هم خطاب به شخص رسول الله(ص) نازل شده است دوما اگر مردی می تواند نعوذبالله شبیه رسول الله(ص) و ائمه معصومین(ع) زندگی کند همسران دیگری اختیار کند
از همه مهمتر این اختیار همسر با شرط و شروطی است که از عهده هیچ مردی در این دوره بر نمی آید.
با قاطعیت عرض میکنم اینان که در فضای مجازی مشغول تبلیغ چندهمسری و انتشار زندگی خصوصی خود هستند یا در زمین دشمنان دین و میهن بازی میکنند که امنیت روانی زن در خانواده ایرانی را نشانه گرفته اند و یا دچار بیماری های روان پریشی جنسی هستند و یا میل به مطرح شدن و معروف شدن دارند که در هرصورت باید حاکمیت با جدیت با این افراد که برخی هم به ظاهر خود را دیندار معرفی میکنند به شدت برخورد کند.
ثبت دیدگاه