به گزارش پایگاه خبری اندیشه روز ؛ متاسفانه اباء داشتن از سخن گفتن به زبان مادری در استان گیلان، بیش از دیگر نقاط کشور به چشم می خورد و حتی فضا به سمت و سویی می رود که بسیاری از کودکان این دیار ، با زبان شیرین مادری شان هیچگونه آشنایی ندارند.
گویش گیلکی که قرن ها از قدمت آن می گذرد ، این روزها دستخوش تفکراتی ناصحیح ، رو به فراموشی است.
به یقین زبان مادری موجب پیوند خوردن هر فرد ، با بسیاری از عقاید و آداب و سنن و باورهایی می شود که قدمتی تاریخی دارند و بسیاری از اندیشمندان جهان در حال حاضر در کنکاش برای به دست آوردن اطلاعات بیشتری در زمینه زبان ها و گویش های قومی _ محلی هستند.
مردمان گیل و دیلم در بخش های مختلفی از جمله گویش ، آواهای محلی، نوع پوشش و … از سبقه تاریخی پرافتخاری برخوردارند و ای کاش متولیان این حوزه بکوشند تا برای ماندگار کردن این زبان ، گامی جدی بردارند.
اگر به جای نهادینه کردن زبان مادری، همچنان شاهد کم کاریها و تعلل در این حوزه باشیم بدون شک کمتر از چند دهه ، اثری از این گویش و زبان شیرین باقی نخواهد ماند.
محمد حسین واثق کارگرنیا
ثبت دیدگاه