شبکه فرسوده آب گیلان

چندی پیش یکی از متخصصین علوم آب و پساب در گفتگویی دوستانه با اندیشه تازه گفت؛ مسئول تنظیم فشار آب شهر میتواند ولوم فشار آب را بالاتر ببرد، اما مسئله اینست که در اثر فشار آب بالا در لوله های فرسوده شبکه آب گیلان، نشت لوله ها زیاد می شود و کار مامورین گشت و تعمیر خرابی های لوله های آب صد برابر می شود و این به معنای هدر رفت شدید آب خواهد بود.

چند روز پیش نیز استاندار گیلان از یک حقیقت هولناک دیگر پرده برداری کرد، به نقل از دکتر هادی حق‌شناس، نزدیک به 40 درصد آب شرب تولیدی در شبکه شهری رشت قبل از رسیدن به محل مصرف تلف می‌شود.
این اتلاف آب در دوره خشکسالی، کم آبی و کمبود شدید منابع آب شرب نامفهوم و بی معناست، در جایی که کشور در ستاد بحرانش پایتخت را به جهت بی آبی غیرقابل سکونت اعلام می کند، در گیلان و به خصوص رشت، ۴۰ درصد آب شرب تولید شده با هزینه بسیار بالا، بدون اینکه به مقصد برسد به پساب تبدیل می شود.

شبکه فرسوده آب گیلان سالهاست که بحران شدیدی کم آبی را جدی نگرفته و بر همان سیاق گذشته طی طریق می کند، سمند سیاست های مدیریت آب دولت بر جاده غرب می تازد و توسن آب گیلان در ناکجا آباد جاده شرق منزل گزیده است، اوج ناهماهنگی در کار نکردن سیاست های اجرایی در رها شدگی زیرساخت های فرسوده آب، در این رویکرد کج و معوج، شبکه سوراخ سوراخ، آب رشت پیداست، بحران منابع مالی در گیلان به عنوان استانی فراموش شده و مدیران کم و بیش بی تفاوت گیلان، کلانشهر رشت را به لبه پرتگاه برده است که کسوف خرد در گیلان، بسیاری از هزینه های سربار را به کشور تحمیل کرده و یا این منابع با ارزش مالی را حیف و میل می کند.
نرخ هدر رفت آب تصفیه شده شرب در ایران معادل ۲۵ درصد است، اما این مقدار در شهر رشت به تنهایی ۴۰ درصد است.