به گزارش پایگاه خبری اندیشه روز ؛ساعت حدود ۱۲بامداد ۳۱خرداد۱۳۶۹ بود، مسابقات فوتبال جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا، مردم ورزش دوست گیلان پای تلویزیون و در حال تماشای بازی اسکاتلند – برزیل بودند، ناگهان زمین لرزید، فقط چند لحظه بود، ولی لحظاتی مرگبار و ویرانگر، ۱۵۰هزار واحد مسکونی و ۷هزار و ۲۰۰واحد تجاری تخریب شد.
۵۰۰هزار نفر بی خانمان شدند؛ و بدتر از آن، ۱۲هزار گیلانی زیر آوار جان خود را از دست دادند.
هرچند زلزله در همه نقاط استان‌های گیلان، قزوین و زنجان احساس شد، اما شهرستان رودبار با خاک یکسان شد.
گفته می‌شد این حادثه بزرگترین حادثه دهه۶۰ در کشور بود.
این زلزله با توجه به وسعت آن بر اساس برآورد کارشناسان ۲۰۰میلیارد دلار خسارت برجای گذاشت.
تمام کشور بسیج شدند برای کمک به زلزله زدگان.
پس از این اتفاق بیمارستان‌های صحرایی و چادر برپا شد برای درمان آسیب دیدگان و اسکان بازماندگان.
مادرانی که فرزندانشان را از دست داده بودند و کودکانی که با چشمان اشکبار به دنبال والدین خود در زیر آوار بودند.
بازماندگان این حادثه مرگبار می‌گویند اگر آن شب فوتبال جام جهانی از تلویزیون پخش نمی‌شد ما هم زنده نبودیم.
برخی از بازماندگان از ساخت و ساز نا امن ساختمان‌های آن موقع می‌گویند و معتقدند اگر بنا‌ها اصولی ساخته شده بود زلزله ۳۱خرداد این همه آوار و خرابی و کشته نداشت؛ و امروز پس از ۳۱سال وقتی با بازماندگان حادثه گفتگو می‌کنی، هنوز بغض فروخورده شان را می‌بینی و نم اشک چشم هایشان که نشان می‌دهد خاطره تلخ این زلزله تمامی ندارد.
ثبت دیدگاه