اندیشه روز ؛ با یک نگاه اجمالی به تاریخ جوامع توسعه یافته و موفق در توسعه پایدار ،میتوان به روشنی جامعه جمع گرایی دید که منافع عمومی را به فردی ترجیح می دهند.
موفقیت هر جامعه در گروه جمع گراییست ،جمع گرایی حس مسئولیت پذیری و مشارکت اجتماعی را بالا می برد .
نقطه مقابل آن فرد گرایی می باشد .که بیشتر در جوامع کمتر توسعه یافته دیده می شود ،در این جوامع منافع شخصی بر منافع عمومی ترجیح داده میشود .
مشارکت اجتماعی در این جوامع در پایین ترین سطح قرار دارد .
شاید بارها شما شاهد این موضوع بودید که حادثه ای رخ می دهد همه در حال فیلمبرداری هستند تا کمک .این مثال ساده نشانگر این است که افراد آن جامعه بیشتر دغدغه مراقبت از خود را دارند تا دیگران ،این تفکر باعث میشود مسئولیت پذیری در قبال دیگران نداشته باشند .
از دلایل اصلی این پدیده میتوان گسستگی فرهنگی ،مشکلات معیشتی و همچنین عدم آموزش حقوق شهروندی نام برد.
بی تفاوتی در جامعه نسبت به اتفاق های پیرامون ما اثرات مخربی در ابعاد زیاد دارد .
همچون گسترش فقر ،تخریب محیط زیست ،آسیب های اجتماعی مثل اعتیاد ،پایمال کردن حقوق دیگران ،دین گریزی و غیره.
من به عنوان یک داوطلب محیط زیست به این نتیجه رسیدم که ،برای رسیدن به جامعه ایده آل باید نسبت به محیط اطراف خود بی تفاوت نبود و نگاه جامعی نسبت به آن داشته باشم ،کلید آن هم تشویق افراد به مشارکت اجتماعی در امور مختلف همچون کارهای گروهی داوطلبانه ،ما در حیات خود می توان زندگی را به دو بخش مادی و معنوی تقسیم کنیم ، زندگی مادی ما شامل کسب کار خود ،و زندگی معنوی را میتوان در کارهای عام المنفعه ،داوطلبانه در امور مختلف همچون فعالیت های خیرخواهانه ،محیط زیست و مددکاری و غیره تعریف کرد.
نتیجه میگیریم ،توسعه پایدار رابطه مستقیم با جمع گرایی و مسئولیت پذیری شهروندان دارد .
امید است دولتها به سازمانهای مردم نهاد بها دهند و رقیب خود ندانند ،چرا که رمز موفقیت در یک جامعه پویا مشارکت اجتماعی شهروندان در تمام امور است
ثبت دیدگاه