حدیث روز
امام علی (ع) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

افزونه جلالی را نصب کنید. 23 جماد أول 1446 Sunday, 24 November , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 2892 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 3 تعداد دیدگاهها : 2×
لباس سنتی گیلان ، شادترین لباس جهان
۰۸ فروردین ۱۴۰۱ - ۲۱:۲۷
شناسه : 8536
6
لباس محلی مردم گیلان یکی از زیباترین لباس های محلی ایرانیان است که سرشار از رنگ و زیبایی است و بوی تاریخی چندهزار ساله می دهد.
ارسال توسط :
پ
پ

به گزارش پایگاه خبری اندیشه روز ؛ پوشاک مردم گیلان با اندیشه، سلیقه، نوع کار و معیشت و ارتباط مردمان با طبیعت هماهنگ است و به دلیل پوشش مناسب با عقاید مذهبی و دینی ما نیز سازگار است. گیلانی ها هنوز هم در جشن های عروسی و در روستاها از این لباس استفاده می کنند.

لباس زنان گیلانی

لباس زنان گیلانی یک لباس بسیار زیبا با ترکیبی از بهترین رنگهای طبیعت است که تزیین بی نقص و بسیار چشم نواز و روح بخش دارد. لباس زنان گیلانی از اجزای مختلفی تشکیل شده است که در ادامه به آنها اشاره میکنیم.

روسری و سربند:

روسری و سربند جزو لباس های زنان گیلانی هستند. آنها از دو سربند، یکی در زیر (لچک) و دیگری بر روی آن (دستمال) استفاده می کنند.

پیراهن:

پیراهن بالا پوش خانم های گیلانی است که به این پوشش در گویش تالشی، شسی و در شرق و جلگه تالش، پیرهن و جمه می گویند.

در دوطرف پیراهن دو چاک وجود دارد که اندازه چاک پیراهن و بلندی آن روی تنبان می آید. در جلوی پیراهن از یراق دوزی و چرخ دوزی از نخ های رنگی استفاده می شود. دختران گیلانی در روز عروسی یا در مهمانی پیراهنی می پوشند که چرخدوزی شده و پارچه آن با «پاچال» و ابریشم خام در محل بافته می شود.

جلیقه

جلیقه از پوشش های متداول بانوان گیلان است که به آن در ناحیه غرب گیلان جلخته، نیفتنه، در شرق گیلان جرقده یا جرزقه و در جلگه های گیلان جلقته، جلتقه، جلخته و جلخده می گویند.

جلیقه جلو باز با یقه هفت می باشد که سه دکمه و سه جیب در طرفین دارد. سگک پشت جلیقه قابلیت گشاد و تنگ کردن را به آن می دهد.

الجاقبا

الجاقبا از پوشش های زنان در کوهستان های شرقی و قاسم آباد است که از مخمل یا پارچه چادرشب دوخته شده است.

شلیته

دامنی کوتاه و پر چین است که به آن کوتاه تومان (تـنبـان) یا «گرد تومان» می گویند. گیلانی ها به دامن بلند چین دار که در مرکز و شرق گیلان استفاده می شود ، دراز تومان می گویند، در غرب گیلان تالشی ها آن را «شلار» می گویند.

چادرشب

یکی دیگر از اجزای لباس زنان گیلانی، چادرشب است. چادر کمر، پوششی است که بانوان گیـلانـی آن را به کمر می بندند. در برخی روستاها به ویژه روستاهای مرکزی زنان از پارچه چادرنمازی استفاده کرده و در بخش شرق گیلان چادرشب استفاده می شود.

در گویش محلی به چادرشب «چارشو» و بانوان ساکن جلگـه به آن «کمردبد» می گویند که رنگ اصلی زمینه آن معمولا قرمز است.

چادرشب بسیار متنوع است و از سوی زنان بافته می شود و جزئی از صنایع دستی شرق گیلان است . چادرشب طرح دار برای جهیزیه عروس استفاده می شود. از جمله طرح هایی که در بافت چادرشب از آن ها استفاده می شود عبارتند از :طرح بز کوهی، مرد اسب سوار، میز، قندان، چنگال و طرح ماکو . چادرشب کمردبله را از نخ های رنگی به شکل چهارخانه می بافند.

زنان گیلانی چادرشب را برای گرم کردن کمر و جلوگیری از کمردرد هنگام کشاورزی و چیدن برگ سبز چای، نشاء، وجین و چیدن مرکبات در هوای سرد به دور کمر می بندند تا هم کمردرد نگیرند و هم گرم بمانند.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.