گیلان همچنان با چالشهایی جدی روبهروست؛ از جمله نرخ بالای بیکاری باقیمانده از دولتهای ادوار، کمبود زیرساختهای توسعهای، بروکراسی فرساینده و منفعلکننده اداری و موانع پیشروی سرمایهگذاری بخش خصوصی. این مشکلات سبب شده بخشی از نخبگان و نیروهای کارآمد استان فرصت بروز و اثرگذاری نیابند و سرمایههای انسانی و اقتصادی به دیگر مناطق داخل و خارج از کشور مهاجرت کنند.
در کنار این مسائل، گیلان با چالشهای زیستمحیطی و اجتماعی نیز دستبهگریبان است:
• بحران پسماند و آلودگی محیطزیست که سلامت مردم و طبیعت بیبدیل استان را تهدید میکند.
• تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تخریب منابع طبیعی که توازن توسعه و محیطزیست را بر هم زده است.
• و از همه مهمتر، وضعیت نگرانکننده تالاب بینالمللی بندر انزلی که بهدلیل سالها بیتوجهی، ورود فاضلابها، رسوبگذاری گسترده و تجاوز به حریم اکولوژیک خود، در معرض خطری جدی قرار گرفته است. این تالاب، میراث گرانبهای گذشتگان و یکی از بزرگترین ذخیرهگاههای طبیعی کشور است که در صورت تداوم روند کنونی، میتواند به سرنوشتی مشابه دریاچه ارومیه و دیگر مصائب زیستمحیطی کشور دچار شود. حفظ و احیای تالاب انزلی، نه تنها وظیفهای ملی، بلکه ضرورتی حیاتی برای تداوم زیست در گیلان و شمال ایران است.
• فرسودگی زیرساختها و ضعف شبکه حملونقل که مانع بهرهگیری کامل از موقعیت ترانزیتی و بندری استان شده است.
• بیتوجهی به ظرفیت علمی و پژوهشی دانشگاههای گیلان که میتوانند بازوی فکری و تحقیقاتی توسعه استان باشند.
اجلاس خزر؛ تلنگری برای بیداری گیلان و احیای سرمایههای فراموش شده است.








ثبت دیدگاه