اتصال آبهای شمال و جنوب ایران، در قالب یک کانال آبی به طول ۲ هزار کیلومتر هم اکنون در دستور کار مرکز پژوهشهای مجلس قرار دارد، این طرح به دلیل ظرفیت شناورهای عبوری، برای ترابری نفتی یا کشتیرانی کانتینری کارایی چندانی نخواهد داشت، از سویی پیامدهای زیستمحیطی نکته ابهام آلود دیگری در اجرای طرح است، پروژه موسوم به “ایران رود” برای اجرا دستکم ۱۴ میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز دارد. در این طرح باید چالشهای ژئوپلیتیک، ازجمله تقسیم کشور به ۲ بخش شرقی و غربی، توجه داشت.
یکی از چالشهای اتصال آبهای جنوب و شمال ایران به تعیین مسیر انتقال مربوط میشود که مسیر غربی دارای طول کوتاهتر است اما ارتفاعات البرز و زاگرس در مسیر قرار دارد درحالیکه مسیر شرقی دارای طول بیشتری است اما ارتفاعات کمتر از مسیر غربی را شامل میشود و به همین دلیل گزینه پیشنهادی مسیر شرقی است که از جنوب شرق دریای خزر در استان مازندران شروع شده و پس از گذر از ارتفاعات البرز و سپس کویرهای شرقی ایران در استان هرمزگان به دریای عمان متصل خواهد شد.
طول این مسیر ۲ هزار کیلومتر و با عرض کف ۳۱ و عرض فوقانی ۵۸ متر خواهد بود و حداقل عمق هم ۴.۵متر پیشنهاد شده است که حجم آب مورد نیاز ۵۰۰میلیون مترمکعب و حداکثر ظرفیت شناور عبوری ۵ هزار تن خواهد بود.
ثبت دیدگاه