اندیشه تازه ؛ وصال روحانی مترجم و مفسر سینمایی و ورزشی بدلیل عوارض بعد یک عمل جراحی در گذشت .
بی اغراق او رسالت اش برروی زمین را زودتر از همه فهمیده بود و در انزوای منحصر بفرد خود با تعهد و پشتکار مثال زدنی فقط نوشت نوشت و نوشت و به ناگاه تمام شد او شایسته سوگواری هر چه تمامتر جامعه ورزشی نویسی ایران است جامعه ای که مدیون قدم های اوست
او از پله هیچ فدراسیونی نه بالا نرفت و آویزان شد ! شوق هیچ سفر ورزشی را نداشت.
تا برایش درخواست بدهد! یا از کسی طلب کند
در هیچ جشن روز خبرنگار دیده نشد به سختی میشود یک عکس تک نفره از او پیدا کرد .
دور از هر هوچیگری متدوال امروزه بی ادعا و طلبکاری ؛ نان و مربا خودش را خورد تا مثل نوشته هایش سادگی را زیست کند.
احترام به پیشکسوت اولین درس او به جوانان دور برش بود.
و در دورانی که که نشریات ورزشی اقبال بینظیری داشتن یک تنه شنبه ها بار همه را بدوش میکشید و روزنامه را به چاپ می رساند.
با قلمی بی الایش ساده اما تاثیر گذار بدور از قلم های شعر گونه امروزی که برای مقبولیت بیشتر ناچارند با کذب همراه شوند.
در مخاطب خود نفوذ میکرد با اینکه در هیچ فضای مجازی حضوری نداشت اما سیل دوستدارن ورزش از رفتنش بعد چند ماه بازنشستگی از موسسه ایران در بهت فرو رفتند. او اشنایی برای همه از پیشکسوت تا جوان بود سبک و سیاقش در نوشته های پر شماری که از او باقی مانده است بسیار پر کشش و هرگز فراموش نخواهد شد .
خوشحالم حرفه ای از صبح تا شب دغدغه من است که استاد وصال روحانی را داشت.
مریم نوائی _ گزارشگر ورزشی
ثبت دیدگاه